Het tariferingsbureau voor verplichte bouwverzekeringen (eindelijk) operationeel

Om te vermijden dat er ondernemingen zouden zijn die niet aan hun wettelijke verzekeringsplicht zouden kunnen voldoen, werd er zowel in de Wet Peeters als in de Wet Ducarme voorzien in de oprichting van een tariferingsbureau.

Het “Tariferingsbureau Bouw” heeft tot opdracht om de premie en de voorwaarden vast te stellen voor zij die zich verplicht dienen te verzekeren en geen dekking vinden op de reguliere markt.

Hoewel de plicht om zichzelf te verzekeren geldt sinds respectievelijk 1 juli 2018 en 1 juli 2019, werd het tariferingsbureau pas opgericht bij K.B. van 4 februari 2020. Vervolgens heeft het nog tot 20 juni 2021 geduurd alvorens het “Tariferingsbureau Bouw” operationeel was.

Thans kunnen aannemers, architecten en andere dienstverleners in de bouwsector aan wie voor dezelfde werf en dezelfde werken door drie verschillende verzekeringsondernemingen een verzekering geweigerd werd, een verzoek tot verzekering richten aan het tariferingsbureau.

Het tariferingsbureau kan naar aanleiding van dit verzoek:

• de voorwaarden bepalen waaronder één of meer verzekeringsondernemingen dienen over te gaan tot verzekering van de aansprakelijkheid van de verzoeker. Hierbij kan het tariferingsbureau onder meer voorwaarden opleggen ter beheersing van het risico (bv. de verplichte tussenkomst van een controleorgaan).

• weigeren om een verzekeringsvoorstel aan te bieden.

Tegen de beslissing van het bureau is geen intern hoger beroep mogelijk, wel een klassiek beroep bij de rechtbank. Een debat voor de rechtbank naar aanleiding van een beslissing van het tariferingsbureau lijkt aldus niet bij voorbaat uitgesloten.

Voor meer informatie over dit specifieke onderwerp, kunt u Nathan Van Wymeersch, Pim van den Bos (de auteurs) en Bob Goedemé (celhoofd Verzekeringsrecht) raadplegen.