Nieuwe regels ter bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties

Volgens cijfers van Graydon zou er in België voor 9,15 miljard euro aan onbetaalde facturen openstaan. Bedrijven zouden hun facturen gemiddeld 54 dagen na ontvangst betalen terwijl overheden er gemiddeld 73 dagen over zouden doen. Het spreekt voor zich dat dergelijke lange betalingstermijnen een nefaste invloed hebben op de liquiditeit van ondernemingen.   De wetgever erkent het wezenlijke belang voor de ondernemer van kortere betalingstermijnen. Een wetsontwerp dat in juli 2013 door de Kamer is goedgekeurd en dat naar alle verwachting eerstdaags in het Staatsblad zal worden gepubliceerd, heeft als doel om een duidelijke betalingsregeling te voorzien, ter versterking van de positie van schuldeisers. Het wetsontwerp zet de Europese Richtlijn 2011/7/EU om, door de bestaande wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties (hierna de "Wet") te wijzigen.   Hieronder gaan we kort in op de belangrijkste nieuwigheden.   Het toepassingsgebied van de Wet blijft beperkt tot betalingen van vergoedingen van handelstransacties, voortaan gedefinieerd als transacties die leiden tot het leveren van goederen, het verrichten van diensten of het ontwerp en de uitvoering van openbare werken en bouw-civieltechnische werken tegen vergoeding. Het kan gaan om transacties tussen ondernemingen onderling, alsook tussen ondernemingen en overheidsinstanties. De Wet zal aldus in principe ook toepasselijk zijn wanneer de schuldenaar een overheidsinstantie is.   Als algemene regel wordt vooropgesteld dat, indien er contractueel geen datum of termijn voor betaling bepaald is, alle facturen ter vergoeding van handelstransacties moeten worden betaald binnen 30 kalenderdagen vanaf de dag volgend op de ontvangst van de factuur of, in bepaalde gevallen, vanaf ontvangst van de goederen/diensten of na de verificatie ervan. Slechts onder bepaalde voorwaarden kan een langere termijn worden bedongen.   Daarnaast voorziet de gewijzigde Wet nog een aantal bijkomende maatregelen ter bescherming van schuldeisers, zoals een maximale verificatieperiode van 30 dagen, interesten van rechtswege en zonder ingebrekestelling bij laattijdige betaling en een forfaitaire vergoeding van 40 EUR voor invorderingskosten, vermeerderd met een redelijke schadeloosstelling.   De nieuwe wetsbepalingen zullen retroactief in werking treden en van toepassing zijn op betalingen in uitvoering van overeenkomsten gesloten, vernieuwd of verlengd vanaf 16 maart 2013 en in elk geval op alle betalingen vanaf 16 maart 2015.   Hat valt af te wachten of de nieuwe bepalingen hun doel beter zullen bereiken dan de huidige Wet en dus effectief zullen bijdragen tot een verbeterde liquiditeitspositie van schuldeisers en een vermindering van het aantal faillissementen.