Het eengemaakte Europese octrooi

Op 19 februari 2013 werd het " Agreement on a Unified Patent Court" ondertekend. Hiermee wordt een eengemaakte EU-gerecht opgericht dat exclusief bevoegd wordt inzake de inbreuken op en de geldigheid van het eengemaakte Europese octrooi. Alle EU-lidstaten met uitzondering van Spanje, Bulgarije en Polen zijn tot ondertekening overgegaan. Na ratificatie door dertien lidstaten waaronder Frankrijk, Duitsland en het VK, treedt het nieuwe "Unified patent litigation system" in werking. Verwacht wordt dat dit medio 2014 zal zijn. U kunt de stand van zaken  hier  volgen. Alsdan zullen de hoofdzetels in London, Parijs en Munchen en regionale zetels in de lidstaten worden opgericht, evenals een hof van beroep in Luxemburg. Wanneer de ratificatie in België volgt, is nog niet duidelijk. Mogelijk is, voor de overdracht van de rechtsbevoegdheid inzake het Unitary Patent, een grondwetswijziging vereist. In ieder geval dient een ratificatiewet te worden goedgekeurd. Er is nog geen ontwerp. Eerder, op 11 december 2012, keurde het Europees Parlement het eengemaakte octrooisysteem ("unitary patent") goed. Hiermee kan vanaf 1 januari 2014 een octrooi met draagwijdte in de hele EU (zonder Italië en Spanje) worden aangevraagd. Zo zullen er dus – net als in het merkenrecht of in het tekeningen- en modellenrecht – op twee niveaus octrooirechten kunnen worden aangevraagd. Het systeem komt immers naast de huidige nationale octrooibeschermingssystemen. Belangrijkste voordeel van het unitary patent is de kostprijs: de octrooiaanvraag dient slechts in drie talen (Frans, Duits, Engels) te worden verricht en niet meer in elke EU-landstaal. Dit spaart enige vertaalkosten. Verdere vertalingen naar nationale talen zijn niet meer vereist, meteen ook de reden waarom Spanje en Italië niet in het systeem stappen. De taalbeperking is meteen ook de belangrijkste kritiek op het systeem. Octrooien zijn eerder technische documenten. Een octrooiinbreuk is in sommige gevallen strafbaar. Het betreft ook een "objectieve" inbreuk – reële kennis van het octrooi in hoofde van de inbreukmaker is niet vereist om van een inbreuk te kunnen spreken. De – theoretische – vaststelling dat het octrooi werd gepubliceerd en dat de inbreukmaker dus had kunnen weten dat het desbetreffende voorwerp beschermd was, volstond. Dit gaat natuurlijk minder op, zo dit octrooi enkel in een vreemde taal wordt gepubliceerd.