Limosa krijgt groen licht van Europa

Elke buitenlandse werkgever die een werknemer in België laat werken, moet hiervan voorafgaandelijk een elektronische Limosa-melding doen.   De Belgische aannemer die een beroep doet op gedetacheerde buitenlandse werknemers in onderaanneming, is verplicht om te controleren of al deze werknemers in het bezit zijn van een geldig Limosa ontvangstbewijs (L1). Is dit niet het geval, dan moet de aannemer zelf zorgen voor de Limosa-melding, op straffe van een sanctie niveau 3 van het het Sociaal Strafwetboek.   Een Belgische aannemer die vervolgd werd voor inbreuken op deze laatste verplichting, argumenteerde dat de gehele Limosa regeling in strijd is met het vrij verkeer van diensten binnen Europa.   In een recent arrest bevestigde het Hof van Justitie haar eerdere rechtspraak dat een dergelijke regeling weliswaar een belemmering op het vrij verkeer vormt, maar toch gerechtvaardigd kan worden, op voorwaarde dat deze geschikt, noodzakelijk en proportioneel is in het licht van de “dwingende redenen van algemeen belang”.   Volgens het Hof kunnen de bescherming van gedetacheerde werknemers en de bestrijding van sociale fraude dergelijke dwingende redenen van algemeen belang vormen die een beperking op het vrij verkeer van diensten kunnen rechtvaardigen. Het Hof heeft evemin bezwaar tegen het opleggen van strafsancties bij niet-naleving, voor zover deze proportioneel zijn aan de doelstellingen.   Het zal nu aan de Belgische rechters toekomen om na te gaan of deze doelstellingen effectief bereikt worden met de Limosa-melding en of de sancties evenredig zijn om de doelstellingen te bereiken.   Besluit: voorzichtigheid blijft geboden wanneer u beroep doet op buitenlandse arbeidskrachten. Zelfs indien u de meldingsplicht uitdrukkelijk heeft opgenomen in de onderaannemingsovereenkomst, dient u in de praktijk ook strikt toe te zien op de naleving ervan.