Illegale tewerkstelling van niet-Europeanen strenger bestraft

Sinds 4 maart 2013 wordt de tewerkstelling van illegaal verblijvende niet-Europeanen strenger aangepakt. Niet alleen gelden er een aantal bijkomende verplichtingen voor werkgevers, bovendien wordt de niet-naleving ervan strenger bestraft en werd een nieuw systeem van hoofdelijke aansprakelijkheid ingevoerd voor de opdrachtgever, aannemer en onderaannemer(s). Verplichte controle verblijfvergunning Werkgevers die een niet-EU burger wil tewerkstellen moeten:

• vooraf nagaan of zij een geldige verblijfsvergunning of een andere verblijfsmachtiging hebben;
• minstens voor de volledige duur van de tewerkstelling een afschrift of de gegevens van die verblijfvergunning of machtiging beschikbaar houden voor de inspectiediensten;
• aangifte doen van de aanvang en de beëindiging van de tewerkstelling (Dimona).

Zware sancties Werkgevers die bovengenoemde verplichtingen niet naleven, riskeren de zwaarste sanctie (niveau 4) van het Sociaal Strafwetboek:

• een gevangenisstraf van 6 maanden tot drie jaar en een geldboete van 3.600 EUR tot 36.000 EUR per werknemer, of één van deze straffen;
• of een administratieve geldboete van 1.800 EUR tot 18.000 EUR per werknemer.

Daarnaast kunnen ook de volgende sancties worden opgelegd:

• betaling van het nog verschuldigde loon, dat gelijkwaardig moet zijn aan het loon van een wettelijk tewerkgestelde werknemer in een gelijkwaardige arbeidsverhouding;
• betaling van de RSZ-bijdragen en bedrijfsvoorheffing op dit loon, evenals de boetes wegens achterstallige betaling en administratieve boetes;
• hoofdelijke aansprakelijkheid voor de kosten van repatriëring, huisvesting, verblijf en gezondheidszorg van de buitenlandse werknemer en van zijn gezinsleden.

Hoofdelijke aansprakelijkheid  Tenslotte voorziet de wet in een nieuw systeem van hoofdelijke aansprakelijkheid voor de betaling van het loon dat de aannemer nog verschuldigd zou zijn aan de illegaal verblijvende werknemer. Deze hoofdelijke aansprakelijkheid geldt voor de opdrachtgever, de hoofdaannemer en de onderaannemer(s), tenzij de opdrachtgever een natuurlijke persoon is die activiteiten laat uitvoeren die enkel voor privédoeleinden bestemd zijn.