IBA Rules vs. Prague Rules: een duel tussen arbitrageregels?

Ondanks hun gedeelde doelstelling van het verbeteren van de efficiëntie van internationale arbitrage, zijn er enkele verschillen tussen deze sets van arbitrageregels. Na een korte inleiding tot beide sets, gaan we in deze nieuwsbrief nader in op de verschillen.

1.         IBA Rules on the Taking of Evidence in International Arbitration: een codificatie van best practices met invloeden van zowel common law als civil law

Zoals u reeds kon lezen in onze eerdere nieuwsbrief, zijn de IBA Rules on the Taking of Evidence in International Arbitration een codificatie van best practices waarbij invloeden van zowel common law als civil law merkbaar zijn. Ondanks deze kruisbestuiving zijn de IBA Rules meer geworteld in de tradities van de common law. Zo is het niet ongebruikelijk dat partijen tijdens een arbitrageprocedure onderworpen worden aan een feitenvergaring in de common law-stijl, waarbij de verantwoordelijkheid voor het verzamelen van bewijsmateriaal, het horen van getuigen en deskundigen voornamelijk bij de advocaten van de betrokken partijen ligt.

2.         Prague Rules: een civielrechtelijke benadering van de internationale arbitrageregels

Als alternatief voor de gekende IBA Rules werd in 2018 een nieuwe set arbitrageregels gelanceerd: de Rules on the Efficient Conduct of Proceedings in International Arbitration of kortweg  de Prague Rules. Deze Prague Rules, die hun mosterd voornamelijk hebben gehaald in de tradities van civil law, moedigen arbitragetribunalen aan om een meer (pro)actieve rol aan te nemen tijdens de procedure.

3.         IBA Rules vs. Prague Rules: een overzicht van de belangrijkste verschillen

De Prague Rules, die uit 12 artikelen bestaan, onderscheiden zich van de IBA Rules op verscheidene punten. Hieronder lichten we enkele belangrijke verschillen toe.

• Actieve rol van het arbitragetribunaal

In tegenstelling tot de IBA Rules, moedigen de Prague Rules het arbitragetribunaal aan om een actieve rol tijdens de procedure op te nemen.

Zo kan het arbitragetribunaal haar voorlopige standpunt(en) over de argumenten van de partijen kenbaar te maken tijdens bijvoorbeeld een case management conference (artikel 2.4 Prague Rules).

Daarnaast schrijven de Prague Rules het iura novit curia - principe voor (artikel 7 Prague Rules). Op basis van dit principe kan het arbitragetribunaal op eigen initiatief het toepasselijke recht en/of de toepasselijke contractuele afspraken toepassen zonder dat partijen deze gronden hebben aangereikt.

Ook onder deze noemer van actieve rol , valt de bijstand van het arbitragetribunaal bij eventuele minnelijke gesprekken tussen de partijen (artikel 9 Prague Rules). Indien de bemiddeling (onder begeleiding van één van de arbiters) niet zou resulteren in een akkoord, zullen partijen zich kunnen uitspreken of deze arbiter-bemiddelaar de arbitrageprocedure nog verder in diens hoedanigheid van arbiter kan volgen.

• Focus op mondelinge bewijsvoering

De Prague Rules leggen een grotere nadruk op mondelinge bewijsvoering en interactie tussen partijen en arbiters tijdens de hoorzittingen. Dit contrasteert sterk met de meer schriftelijke bewijsvoering die de IBA Rules voorschrijven. De Prague Rules moedigen het gebruik van getuigenverklaringen, getuigenverhoren en kruisverhoren aan als de primaire middelen om bewijs te presenteren. Hierbij is het de taak van het arbitragetribunaal om na te gaan hoe een verklaring van een getuigen kan bijdragen tot de bewijsvoering (artikel 5.2 Prague Rules).

• Beperking van documentuitwisseling

De Prague Rules bevorderen een beperktere uitwisseling van schriftelijk bewijs in vergelijking met de IBA-regels. Partijen worden aangemoedigd om alleen relevante documenten uit te wisselen om overmatige documentproductie te vermijden, wat kan leiden tot een efficiëntere procedure (artikel 4.2 Prague Rules).

• Aanstelling van deskundigen

Hoewel de partijen een deskundige zelf kunnen aanstellen (hetgeen bij de IBA Rules in de praktijk gebruikelijk is), schrijven de Prague Rules voor dat in principe het arbitragetribunaal een deskundige zal aanstellen (artikel 6 Prague Rules). Ook hier zien we een duidelijke civielrechtelijke invloed.

Conclusie. Terwijl de IBA Rules algemeen bekend en veelgebruikt zijn, bieden de Prague Rules een alternatieve benadering die meer geïnspireerd is op civielrechtelijke tradities. Zoals blijkt uit het bovenstaande, hebben beide sets arbitrageregels hun sterke punten. Voor partijen is het essentieel om zorgvuldig te overwegen welke set arbitrageregels het meest geschikt is voor hun specifieke situatie. Door een weloverwogen beslissing te nemen, kunnen partijen ervoor zorgen dat hun arbitrageprocedure soepel en zoveel als mogelijk op hun maat verloopt.

Voor meer informatie kan u contact opnemen met Marco Schoups, Jens Rediers en Sophie De Krock.