Bouwvakbonden vechten eenheidsstatuut aan

Sinds 1 januari 2014 is het nieuwe “eenheidsstatuut” van toepassing, dat onder meer voorziet in uniforme opzeggingstermijnen voor arbeiders en bedienden.   De wet op het eenheidsstatuut voorziet echter in een aantal uitzonderingsregimes, waaronder een structureel uitzonderingsregime voor werknemers die op tijdelijke en mobiele werkplaatsen werken in onroerende staat uitvoeren en geen vaste plaats van tewerkstelling hebben. De opzeggingstermijnen voor werknemers die onder dit regime vallen (over het algemeen arbeiders-bouwvakkers), zijn significant korter dan deze die normalerwijze van toepassing zijn in het eenheidsstatuut.   Deze uitzondering werd in de Memorie van Toelichting bij de wet verantwoord door te verwijzen naar het specifieke karakter van sector en de vrees dat langere opzeggingstermijnen zouden leiden tot meer contracten voor bepaalde tijd en tijdelijke arbeid.   Een bouwvakker, hierin gesteund door de bouwvakbonden, vecht dit uitzonderingsregime voor de bouwsector nu aan voor het Grondwettelijk Hof. Op 2 juli 2014 werd een beroep tot vernietiging van de betreffende wetsbepalingen ingediend bij het Grondwettelijk Hof (Rolnr. 5951).   Vooral het permanente karakter van de uitzonderingsmaatregel blijkt voor de vakbonden een doorn in het oog, onder meer omdat hierdoor ook een onderscheid ontstaat tussen bouwvakkers met en zonder vaste plaats van tewerkstelling. Ook de Raad van State had in haar advies bij de wet op het eenheidsstatuut reeds een opmerking gemaakt over deze permanente uitzondering voor de bouwsector.   Het wordt afwachten wat het Grondwettelijk Hof zal vinden van dit uitzonderingsregime. Van zodra wij kennis hebben van het arrest, brengen wij u hiervan op de hoogte.