Het Hof van Cassatie vernietigt de beslissing van de beroepsrechter om in het kader van de Wet Betalingsachterstand slechts interesten toe te kennen vanaf de dag van de neerlegging van het eindverslag van de gerechtsdeskundige

Het Hof van Cassatie heeft bij arrest van 17 maart 2022[1] geoordeeld dat artikel 4, 1° van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties (hierna: “Wet Betalingsachterstand”) en artikel 5, eerste lid van diezelfde wet geschonden worden wanneer er door de beroepsrechter interesten worden toegekend vanaf de dag van de neerlegging van het eindverslag van de gerechtsdeskundige, terwijl deze datum niet overeenstemt met de dag volgend op deze waarop de contractuele betalingstermijn of de betalingstermijn bepaald in voormeld artikel 4 afloopt.

De feiten die aanleiding hebben gegeven tot dit arrest kunnen als volgt worden samengevat:

• Na de voltooiing van zijn werken stelde de aannemer een eindstaat en eindfactuur op met datum 30 april 2009.

• De opdrachtgever verklaarde zich niet akkoord met deze eindstaat en eindfactuur en op haar verzoek werd er door het hof van beroep een gerechtsdeskundige aangesteld om onder meer een kwantitatief nazicht van de uitgevoerde werken te verrichten.

• Op 6 februari 2019 heeft de gerechtsdeskundige zijn eindverslag neergelegd waaruit bleek dat er door de opdrachtgever nog een aanzienlijk deel van het gefactureerde bedrag verschuldigd was aan de aannemer.

• Bij arrest van 7 december 2020 heeft het hof van beroep zich de conclusie van de gerechtsdeskundige eigen gemaakt. Hierbij besliste het hof van beroep evenwel om slechts interesten tegen de wettelijke rentevoet van toepassing bij betalingsachterstand bij handelstransacties toe te kennen vanaf de dag van de neerlegging van het eindverslag van de gerechtsdeskundige en dit omdat de schuld volgens het hof van beroep pas op deze datum wordt bepaald.

Omdat de datum van de neerlegging van het eindverslag door de gerechtsdeskundige niet overeenstemt met de dag volgend op deze waarop de contractuele betalingstermijn of de betalingstermijn bepaald in artikel 4 van de Wet Betalingsachterstand afloopt, heeft het Hof van Cassatie het arrest van het hof van beroep van 7 december 2020 vernietigd.

Uit voormeld arrest volgt dat betwiste facturen - zelfs wanneer deze het voorwerp zijn geweest van een gerechtelijk deskundigenonderzoek - interesten opbrengen vanaf de dag volgend op deze waarop de contractuele betalingstermijn of de betalingstermijn bepaald in artikel 4 van de Wet Betalingsachterstand afloopt.

Het belang van voormeld arrest van het Hof van Cassatie is in de praktijk niet te onderschatten omdat de schuldenaar die nalaat om de betwiste facturen te voldoen finaal alsnog de interesten zal moeten voldoen vanaf de dag volgend op deze waarop de contractuele betalingstermijn of de betalingstermijn bepaald in artikel 4 van de Wet Betalingsachterstand afloopt. Bij een lange gerechtelijke procedure kunnen de interesten verschuldigd in het kader van de Wet Betalingsachterstand snel oplopen, zeker wanneer de schuldeiser de interesten overeenkomstig artikel 1154 oud Burgerlijk Wetboek kapitaliseert.

Voor meer informatie over dit onderwerp, kunt u Maarten Somers en Pim van den Bos (de auteurs) contacteren.

[1] Cass. 17 maart 2022, C.21.0178.N