Energieprestatiecertificaat verplicht bij verhuur en verkoop van niet-residentieel vastgoed in Vlaanderen

Er bestond reeds een verplichting voor het opmaken en meedelen van een energieprestatiecertificaat (EPC) bij de verhuur en verkoop van residentieel vastgoed.

Vanaf 1 januari 2020 is dit uitgebreid naar niet-residentieel vastgoed, voor zover dit ‘kleine niet-residentiële eenheden’ betreft.

Deze nieuwe verplichting is van toepassing op gebouwen of gebouweenheden die noch een residentiële noch een industriële functie hebben (voor deze laatste is er geen EPC-verplichting), én die voldoen aan de volgende dubbele oppervlaktevoorwaarden: (i) een bruikbare vloeroppervlakte hebben die niet groter is dan 500 m² (bv. het winkelpand zelf) en (ii) het aaneengesloten geheel van niet-residentiële gebouweenheden binnen eenzelfde gebouw waarvan het pand in kwestie deel uitmaakt mag een bruikbare vloeroppervlakte hebben die niet groter is dan 1000 m² (het winkelcentrum waarvan het winkelpand als gebouweenheid deel uitmaakt). Er zijn wel een aantal uitzonderingen (bv. voor een tijdelijk niet-residentieel gebouw, of een gebouw met een bruikbare vloeroppervlakte kleiner dan 50m²).

Dezelfde regels als voor residentiële energieprestatiecertificaten gelden ook voor deze niet-residentiële panden, waaronder de verplichting om een aantal onderdelen in de verkoop- of verhuuradvertentie op te nemen. De energieprestatiecertificaten kunnen worden opgemaakt door een energiedeskundige type A.

Ter herinnering: vanaf 2020 moet er ook een energieprestatiecertificaat beschikbaar zijn voor de gemeenschappelijke delen van een appartementsgebouw, los van de verkoop of verhuur hiervan.

Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Ewoud Willaert (auteur en celhoofd Vastgoed en projectontwikkeling).